یادگاری‌های ماندگار با گنبد و بارگاه

در روزگاری که خبری از تلفن همراه و دوربین عکاسی نبود، صدای مرد داخل پیاده‌رو که می‌گفت «عکس حرم، عکس حرم»، توجه همه را به خودش جلب می‌کرد.

زیارت که با نوای دلتان همراه شود، سر ذوق می‌آیید تا خاطره‌ای را درکنار گنبد نورانی امام رئوف ثبت کنید؛ عکسی برای قاب‌شدن بر دیوار و خیره‌شدن به آن، برای رفع دلتنگی‌ها. بهترین نقطه برای ثبت این لحظات معنوی، نمایی از گنبد طلایی است که به یادگار می‌ماند.

گوشی‌های تلفن همراه، کار را برای همه ساده کرده‌اند و حالا به‌سادگی در یک لحظه، ده‌ها عکس به یادگار می‌گیریم. در روزگاری که خبری از این فناوری نبود، صدای مرد داخل پیاده‌رو که می‌گفت «عکس حرم، عکس حرم»، توجه همه را به خودش جلب می‌کرد. خیلی‌ها در‌کنار نقاشی‌های حرم می‌ایستادند و عکس می‌گرفتند؛ برخی نیز در ورودی حرم با نمای گنبد، عکسی به یادگار می‌گرفتند. دهه کرامت بهانه‌ای شد تا از ساکنان مناطق ۷ و ۸ بخواهیم عکس‌های قدیمی‌شان با حرم را برایمان بفرستند.

‌

حسن حامد‌قصاب، از اهالی محله سرشور جزو کفشداران افتخاری حرم مطهر رضوی و از سال‌۱۳۶۹ در حرم مشغول خدمت به زائران است؛ آسایشگاه کفشداران آستان قدس، سال‌۱۳۷۲.

علیرضا خوشنویس، هفتمین نسل از خاندان خوشنویس و ساکن محله جنت که ردای خدمت به حضرت‌رضا (ع) را به تن دارد.

از راست: علی عدالتیان، از اهالی محله بهشتی، و مهدی حقانی؛ اواخر سال‌۱۳۵۸

نمایی از بیرون مسجد گوهرشاد که سال‌۱۳۵۸ بعد از مرمت آن گرفته شده است. سال‌۱۳۳۹ گنبد مسجد ریخت و بازسازی آن شش سال طول کشید. کودک داخل تصویر، زهرا همتی، از اهالی فعلی محله بهشتی است.